Yukarı Çukurova’da, Ceyhan Nehri’nin doğu yakasında yer alan, alabildiğine geniş hinterlandıyla Osmaniye; Ceyhan Nehri, Hamıs, Karaçay, Kesiksuyu ve Sabun Çayları nedeniyle sulak, hem de Çukurova’yı doğuya bağlayan yolların kavşağında olması nedeniyle işlek bir bölgededir.
Çukurova'ya has zengin tarım toprakları ve geniş ormanları ile şirin bir ildir. Osmaniye; Karatepe, Aslantaş Açık Hava Müzesi ve Antik kentleriyle önemli turizm merkezidir.
| İl Statüsüne Geçiş | Osmaniye 24.10.1996 tarihinde 4200 say›l› yasa ile il statüsü kazanmıştır. |
| İlçeleri | Merkez - Bahçe - Düziçi - Hasanbeyli - Kadirli - Sumbas - Toprakkale |
| Toplam Köy Sayısı | 160 |
| Belediye Sayısı | 14 |
| Yüzölçümü (izdüşüm) | 3.321km2 |
| Arazinin Dağılımı | %42 orman, %39 tar›m alan›, %17 tar›ma elveriflsiz arazi ve %2 mera |
| Toplam Nüfus | 522.175(TUİK Verileri) |
| Nüfus Yoğunluğu | 152,6 kişi (Km2 ye düşen) / |
| Okuma Yazma Oranı | %86 (2001 Milli Eğitim Müdürlüğü) |
| Kişi Başına Elektrik Tüketimi | 1378 kWh |
| Gelişmişlik Sıralaması | 47 (DTP 2003) |
| İl Merkezi Rakım | 121 m |
| Ortalama Nispi Nem | %63 |
| Yıllık Ortalama Yağışı | 792 Kg/m2 |
| Yıllık Ortalama Sıcaklık | 18,2 C |
| Devlet Yolu | 70 Km |
| Otoyol | 79 Km |
| TCDD Yolu | 61 Km |
| Denize Uzaklık | 20 Km |
| Havaalanına Uzaklık | 90 Km (Adana) |
| Barajlar | Aslantaş - Berke - Kalecik - Mehmetli |